Iets wat ik zelf de laatste tijd regelmatig zie gebeuren en jullie hebben dit vast en zeker allemaal ook wel eens gezien. Ik heb het hier over het fenomeen wanneer iemand opbouwende kritiek of feedback geeft onder een post op bijvoorbeeld de Instagram van een bekende blogger, dit door andere volgers van die blogger als een persoonlijke aanval wordt beschouwd. Ik zal het even verduidelijken aan de hand van hoe ik het zelf laatst heb meegemaakt.
Een bekende blogger heeft een goede vriendin die een keer per week een column schrijft voor de betreffende blog. Deze column-schrijvende vriendin heeft op privé gebied het een en ander meegemaakt de laatste tijd en dit is dan ook direct het onderwerp voor haar columns. Je begrijpt dat dit nogal gevoelig ligt soms. Ik vind dat ze erg goed en leuk kan schrijven en lees de columns dan ook altijd met veel plezier. Regelmatig merk ik wel wat typ en spelfoutjes op, maar nooit heel erg storend. Tot een tijdje geleden. Deze column zat echt vol met voornamelijk typefouten. Dubbele woorden, niet kloppende zinnen, ga zo maar door. Niet méga storend, want het verhaal was echt nog wel te lezen en te begrijpen, maar wel zo storend dat ik sommige zinnen even twee keer moest lezen.
De betreffende column-schrijfster liet via Instagram weten dat er een nieuwe column online stond, waar een paar meiden op reageerden met iets in de trant van dat er wel behoorlijk wat typefouten inzaten. That’s it. Ze zeiden niet dat het een stom verhaal was of wat dan ook, alleen dat er behoorlijk wat typefouten inzaten. Bekende blogger en nog wat volgers schoten direct in de verdediging dat dit een emotioneel verhaal is en dat die typefouten niet uitmaken, we mogen allang blij zijn dat ze het met ons wil delen.
Ik ben persoonlijk van mening dat een blogger altijd eindverantwoordelijke is voor zijn/haar blog. En dus ook voor de artikelen die online komen. Ik kan mij goed voorstellen dat bij zo een emotionele column als een tijdje geleden online kwam, de emoties ook tijdens het typen hoog op kunnen lopen. En dat er daardoor typefouten ontstaan snap ik ook echt wel. Maar wat ik niet snap is dat deze column niet nog een keer is nagelezen voordat deze gepubliceerd werd. Als professional is dit wel zo professioneel toch? De eindredactrice van een groot magazine controleert toch ook voor alles naar de drukker gaat? En natuurlijk zitten er dan nog wat fouten in. Maar geloof mij, ik ben echt geen held in spelling. Als mij het dan zó erg opvalt, dan zou het een professional zéker moeten opvallen.
Goed, fouten of niet, daar gaat het niet om. Waar het mij om gaat, is dat er zo ongelofelijk fel gereageerd wordt op opbouwende kritiek/feedback. Terwijl dit helemaal geen inhoudelijke kritiek is, maar echt puur gericht op de spelling en zinsopbouw. Lieve mensen, het is OPBOUWENDE kritiek, bedoeld om jou, of in dit geval columnschrijfster en bekende blogger, verder te helpen, beter te maken! Niet bedoeld om je af te zeiken of je fouten te benadrukken. Dus lieve mensen, zullen we voortaan gewoon allemaal lekker mensen die opbouwende kritiek of feedback willen geven dit ook laten doen? Zolang de ontvanger er geen probleem mee heeft in ieder geval. Ik geloof echt dat we elkaar allemaal verder kunnen helpen, het is alleen zo jammer als jouw poging tot hulp wordt afgesnauwd door andere volgers.
Live and let live, lieve mensen.
P.S. Kom maar door met die spel- en typefouten die ik heb gemaakt… 😉